THE SEPTEMBER ISSUE

กลับมาร่วมงานกับ WOM อีกครั้งหลังจากที่โบกมือลาไปอีเหละเขะขะกับชีวิตอยู่ปีกว่า (และก็มีแนวโน้มสูงว่าจะเป็นงานประจำที่สุดท้ายแล้ว) โดยประเดิมงานแรกกับเล่มเดือนกันยาฯ ว่าด้วยเรื่องของสปา ตลอดเดือนสิงหาที่ผ่านมาจึงเข้าๆ ออกๆ ร้านสปาเป็นว่าเล่น กว่าจะปิดเล่มได้ก็ลากเลือดอยู่เหมือนกัน เพราะมาตรฐานช่างภาพคนก่อนเขาสูง เขาเป็นสายแข็ง ต่างจากเราลิบลับ เหมือนหลังคาฟ้ากับเหวรั่ว ไอ้เรารึก็ไม่ได้ถ่ายงานเชิงพาณิชย์นาน พอมาประเมินงานตัวเองดูแล้วก็หงุดหงิดในใจเล็กน้อยถึงปานกลาง ว่าเรากลับกลายเป็นคนที่ถ่ายรูปได้ย่ำแย่ขนาดนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ -_-"

การถ่ายรูปให้ดูสวยใสถูกใจเขานี่มันยากเราจริงๆ น้า
Go On! Go On!

ณ ตะกั่วป่า

ตะกั่วป่าเมื่อเมษาฯ ปีนี้แหละ แต่ใช้ Effect ภาพเก่า 100 ปีเอา http://labs.wanokoto.jp/olds/
ลองเล่นกันดูได้

After Dark

“ตอนโน้น ฉันเป็นสาวออฟฟิศ จบจากมัธยมปลาย ไปทำงานในบริษัทธุรกิจการค้าที่มีชื่อเสียงระดับหนึ่งในโอซาก้า เก้าโมงเช้าห้าโมงเย็น สวมเครื่องแบบ
ฉันอายุเท่าเธอ ช่วงเวลาที่เกิดแผ่นดินไหวในโกเบเหมือนความฝัน แต่แล้ว...ก็เกิดเรื่อง เรื่องเล็กน้อย ตอนนั้น ฉันไม่ได้คิดมากในตอนแรก ผลปรากฎให้เห็นว่าฉันติดหล่ม ไปข้างหน้าไม่ได้ ฉันทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง งานอาชีพ พ่อแม่...”

“บอกอะไรให้สักอย่างนะ, มาริ พื้นดินที่เรายืนเหยียบอยู่อาจแน่นและหนา แต่ถ้าเกิดเรื่อง พื้นดินหลุดหายไปจากใต้ฝ่าเท้า และเมื่อเกิดเรื่องแล้ว ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก เท่าที่เราจะทำได้ก็เพียงแค่ใช้ชีวิตต่อไปในหล่มมืดมิดใต้บาดาล”

.........

ตอนหนึ่งจาก After Dark ของ Haruki Murakami
อ่านแล้วก็พบ ‘ระหว่างบรรทัด’ บางอย่างเข้า

หรือเราต้องรอให้เกิดเรื่องเกิดราวก่อน
เราถึงจะต้องทำร้ายตัวเอง และยอมเปลี่ยนชีวิตไปในอีกเส้นทางหนึ่ง
คงงั้น...

ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก

35mm

ประเดิมเจิมกล้อง 35mm ตัวใหม่กับแม่ /
กับสีชมพูชูช่อ /
กับน้องฮัลโหลวันหยุด /
กับพวงมาลัยบ้าง 'ไรบ้าง /
กับบาบาร่าห์กลางถนน /
กับกิ่งก้านใบ ชะ ชะ ใบก้านกิ่ง (แล้วฝนก็ตกลงมาจริงๆ) /
และสุดท้าย กับตึกระฟ้าหน้าฝน

นานมาก (กกก) แล้วที่ไม่ได้ถ่ายกล้องฟิล์ม
ตื่นเต้นดีเวลาลุ้นภาพที่จะได้ออกมา
เลยเอารูปมาแปะอวดกันเสียหน่อย
คือแบบว่ากำลังเห่อกล้องใหม่
ขออภัยในความเบลอเน่อ^^