After Dark

“ตอนโน้น ฉันเป็นสาวออฟฟิศ จบจากมัธยมปลาย ไปทำงานในบริษัทธุรกิจการค้าที่มีชื่อเสียงระดับหนึ่งในโอซาก้า เก้าโมงเช้าห้าโมงเย็น สวมเครื่องแบบ
ฉันอายุเท่าเธอ ช่วงเวลาที่เกิดแผ่นดินไหวในโกเบเหมือนความฝัน แต่แล้ว...ก็เกิดเรื่อง เรื่องเล็กน้อย ตอนนั้น ฉันไม่ได้คิดมากในตอนแรก ผลปรากฎให้เห็นว่าฉันติดหล่ม ไปข้างหน้าไม่ได้ ฉันทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง งานอาชีพ พ่อแม่...”

“บอกอะไรให้สักอย่างนะ, มาริ พื้นดินที่เรายืนเหยียบอยู่อาจแน่นและหนา แต่ถ้าเกิดเรื่อง พื้นดินหลุดหายไปจากใต้ฝ่าเท้า และเมื่อเกิดเรื่องแล้ว ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก เท่าที่เราจะทำได้ก็เพียงแค่ใช้ชีวิตต่อไปในหล่มมืดมิดใต้บาดาล”

.........

ตอนหนึ่งจาก After Dark ของ Haruki Murakami
อ่านแล้วก็พบ ‘ระหว่างบรรทัด’ บางอย่างเข้า

หรือเราต้องรอให้เกิดเรื่องเกิดราวก่อน
เราถึงจะต้องทำร้ายตัวเอง และยอมเปลี่ยนชีวิตไปในอีกเส้นทางหนึ่ง
คงงั้น...

ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีก