สวนผึ้งกับเพื่อน

ชีวิตความคิดความอ่านของคนเรานั้นควรจะเปลี่ยนไปตามอายุนะครับ
มีประสบการณ์มากขึ้น มีความเข้าใจโลก เข้าใจชีวิตมากขึ้น
มีความรู้จักตัวเองมากขึ้น รู้จักความต้องการของตนเองมากขึ้น
รู้ว่าชีวิตตัวเองอยู่ตรงไหน และจะอยู่ให้มีความสุขความสงบได้อย่างไร
รู้ว่าความทุกข์ของตัวเองคืออะไร
และมองเห็นหนทางที่จะอยู่กับความทุกข์อย่างมีความสุขได้อย่างไร
ชีวิตมนุษย์เป็นทุกข์นะครับ นั่งอยู่เฉยๆ ความทุกข์ก็มา
แต่ความสุขนั้นเป็นเรื่องที่จะต้องค้นหาและคิดค้น หาหนทางที่จะไปถึงให้พบ
ฟังดูเป็นปรัชญาอะไรยังไงชอบกล

วาณิช จรุงกิจอนันต์

.......

นานทีปีหนได้หลบลี้หนีกรุงไปหัวเราะเต็มๆ เสียงกับเพื่อนๆ (และหลานๆ)
ก็สนุกสนานดีเนาะ

ว่าแล้วก็ยกมือซ้ายขึ้นมาระดับคาง พับหักศอกเข้าหาตัววางขนานกับพื้น
แล้วใช้ปลายนิ้วอีกมือนึงแทงเสยขึ้นไปตรงตำแหน่งข้อมือซ้ายในแนวตั้ง
จะให้สะให้สวยอย่าลืมแบมือและหนีบนิ้วทั้ง 5 ให้ติดกันไว้ด้วยล่ะ

T

ขอเวลานอกนะ.. ความทุกข์