สวัสดีปีกระต่าย

ผมเชื่อว่าเราทุกคนล้วนมีความฝัน
ความฝันนั้นทำให้เรานั้นมีเรี่ยวแรง มีชีวิตชีวา และแววตาที่เป็นประกายเวลาที่เราพูดถึงมัน

ฝันอยากเป็นคุณหมอ เป็นคุณครู ฝันอยากเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์
ฝันอยากเป็นนักร้องดารา ฝันอยากมีบ้าน อยากมีร้านเป็นของตัวเอง
หรือเพียงใฝ่ฝันอยากมีคู่ชีวิตที่ดี ฝันอยากไปเที่ยวอิตาลี ไปญี่ปุ่น

เช่นกัน— ผมเองก็มีความฝัน
และก็รู้อยู่แหละ ว่าวิธีที่จะจัดการกับความฝันที่ดีที่สุดก็คือการลงมือทำ

สมัยวัยกระเตาะผมเคยคิดฝันอยากเป็นนักฟุตบอลทีมชาติ เพราะชื่นชอบในกีฬาฟุตบอล และเหมือนผมจะหลงรักมันเข้า คนเคยเล่นคงรู้ ว่ามันสนุกมากจริงๆ เวลาที่เราได้กระชากลากเลื้อยอยู่บนสนาม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเวลาที่เราสับไกยิง และทำประตูฝั่งตรงข้ามได้
แต่พอโตขึ้นๆ จึงได้รู้และเข้าใจว่าถ้าเมื่อใดก็ตามที่ยังไม่พยายามฝึกซ้อมเดาะบอลให้ถึง 20 ทีสักที ก็เห็นทีว่าชาตินี้คงยากยิ่งกว่ายาก

พอพ้นจากวัยเรียนเข้าสู่วัยทำงาน ผมริหันมาสนใจในการอ่าน
ซึ่งมันเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็จำไม่ได้เสียแล้ว
แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือผมหลงรักมันเช่นกัน
ผมรู้สึกว่าการอ่านนั้นทำให้เรามีมุมมองกับเรื่องราวต่างๆ เปลี่ยนไป
ซึ่งผมก็ว่ามันสนุกดีที่เป็นแบบนั้น

เป็นธรรมดาที่พออ่านมากเข้าๆ เราก็อยากเขียนบ้าง
แล้วความฝันเล็กๆ อยากมีหนังสือรวมเล่มเป็นของตัวเองสักเล่มจึงไฉไลขึ้น
ซึ่งผมคิดว่าผมทำได้ เพราะมันง่ายกว่าการเดาะบอลเป็นไหนๆ (รึเปล่า?)
และอย่างที่บอกไป ว่าวิธีจัดการกับความฝันที่ดีที่สุดก็คือการลงมือทำ
ผมจึงเป็นมั่นเป็นเหมาะเริ่มขีดเริ่มเขียน เริ่มเรียบเรียงเรื่องราวที่อยากบอกอยากเล่าออกมาในรูปแบบของตัวหนังสือออนไลน์ในเว็บบล็อก

เขียนไปเขียนมาเวลาก็ล่วงผ่านไปแล้วกว่า 4 ปี

กับชีวิต— หากลองเปรียบดั่งกีฬาฟุตบอลที่รัก ถ้าอายุขัยเฉลี่ยของคนเรานั้นอยู่ที่ 60 ปี นาทีนี้ผมก็คงอยู่ในช่วงต่อเวลาพิเศษก่อนหมดครึ่งแรกของชีวิตเต็ม.... ที่แล้ว (คือแบบว่าพยายามจะเลี่ยงใช้คำว่า “เต็มแก่” สุดๆ น่ะ)
และก่อนที่เรื่องราวของชีวิตเล็กๆ ของผมจะดำเนินเข้าสู่ครึ่งหลัง
ด้วยไฟและกำลังใจที่ยังไม่อ่อนและล้าจนเกินไป ผมจึงเห็นควรที่จะจัดการกับความฝันที่ว่าของผมเสียที

ในวาระครบ 4 ปีในการเขียนบล็อก โปรเจ็กต์รวมความเรียงในชื่อ “ทำ-เป็น-เล่ม-ไป” จึงเกิดขึ้น
อาจไม่สวยไม่หรูเหมือนที่เคยใฝ่ฝันไว้เท่าไหร่ แต่ยูหโน้วว์— มันเหมือนผมทำประตูได้ในนาทีสุดท้าย
มันเป็นปลื้ม สะใจ และก็สาสมแก่ใจว่ะ
ที่ได้ทำความฝันเล็กๆ ของผมนั้นให้สำเร็จเป็นเล่มไปก่อนสัญญาณเสียงนกหวีดยาวจะดังขึ้น

.........

ร่างสุดท้ายจากคำนำในหนังสือทำมือ “ทำ-เป็น-เล่ม-ไป” ที่ทำไว้
ลงความเห็นเองแล้วว่าควรจะเอามาแปะเจิมให้กับ 1306ix ปี 5 เป็นอย่างยิ่ง

สวัสดีปีกระต่าย