6/19/2009

เปาะแปะ


เรามาถึงหาดโลวินา (Lovina) ที่อยู่ทางเหนือของเกาะบาหลีในช่วงจวนเจียนจะค่ำเต็มที เพราะเส้นทางจากหมู่บ้านคินตามณีมาถึงที่นี่นั้นเป็นเส้นทางที่ค่อนข้างแคบ เพียงพอแค่ให้รถยนต์ขนาดเล็กวิ่งสวนกันเท่านั้นเอง อีกทั้งยังเป็นเส้นทางเลียบและเลาะภูเขา มีโค้งเยอะ แต่สาเหตุจริงๆ นั้นน่าจะเป็นเพราะฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก อีกทั้งยังมีหมอกควันตลอดทางมากกว่า คุณพี่วายัน-- พลขับของเราจึงต้องขับอย่างระมัดระวัง ทำให้เราเดินทางในลักษณะของการคืบคลาน

เปาะแปะ.. เปาะแปะ.. เปาะแปะ..

ฝนยังคงตกอยู่ในตอนที่เราได้ที่พักแถวริมหาดเรียบร้อยแล้ว แต่ลดความหนักหน่วงลงเหลือแค่พอฉ่ำๆ

ทำไมต้องโลวินาน่ะหรือ?
ผมและเอไอมีคำตอบคล้ายๆ กัน เราจึงตะลอนออกจากอูบุด (Ubud) มานอนค้างอ้างแรมที่นี่ด้วยกัน
ของเอไอ --> คืออยากเห็นหาดทรายสีดำ และล่องเรือชมปลาโลมาในตอนเช้า
ส่วนผม --> คืออยากเห็นหาดทรายในตอนเช้า และล่องเรือชมปลาโลมาสีดำ

.........

หาดทรายสีดุดันแปลกตาที่หาดโลวินานั้นมีแร่เหล็กเป็นส่วนผสมอยู่มาก อันเกิดจากการกัดกร่อนของหินลาวาจากภูเขาไฟ ทำให้หาดทรายที่นี่เป็นสีดำ จึงเป็นอีกหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อในทางเหนือของบาหลี และอีกกิจกรรมหนึ่งที่มาเยือนโลวินาแล้วพลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวงก็คือการนั่งเรือโบราณลักษณะคล้ายกับแมงมุมน้ำ (ซึ่งเท่มาก) ออกไปชมพระอาทิตย์ขึ้นในยามรุ่งอรุณ และดูการระเริงเล่นน้ำทะเลรับอรุณรุ่งของฝูงปลาโลมานับร้อย

ย่ำค่ำฉ่ำๆ วันนั้น
ผมและเอไอยืนต่อรองกับนายหน้าซึ่งทำหน้าที่หาคนพาเราออกทะเลในเช้าตรู่ตอนตี 5 ครึ่งของเช้าวันพรุ่งตรงล็อบบี้เรื่องราคาอยู่พักใหญ่ จนได้ราคาที่ (ทางฝ่ายเราคิดว่า) วิน-วินกันทั้งสองฝ่าย

“เมื่อวานฝนตกมั้ย?”
ผมเริ่มถามเพราะเห็นว่า ณ ตอนนั้นฝนยังคงตกเปาะแปะอยู่ตลอด คาดว่าคงตกตั้งแต่ก่อนที่เราจะมาถึงเสียอีก
“เมื่อวานน่ะไม่ตก แต่สอง-สามวันที่แล้วก็ตกแบบนี้แหละ” คุณพี่นายหน้าตอบ
“แล้วอย่างนี้ตอนเช้าๆ มันตกหรือเปล่า?” เอไอถามขึ้นบ้าง
“แล้วถ้าพรุ่งนี้เช้ามันตก พี่จะพาเราออกไปหรือเปล่า?”
เธอถามแบบต่อเนื่องเหมือนฝนที่กำลังตกลงมา และก็เป็นคำถามที่ผมอยากรู้ในคำตอบเช่นกัน
“ก็แล้วแต่ว่าตกหนัก ไม่หนัก และก็แล้วแต่พวกน้องด้วย แต่ว่าค่าประกันนั้นเราไม่คืนให้นะ”
ใช่- ที่อยากรู้ก็เพราะเนื่องจากว่าเราต้องจ่ายเงินมัดจำก่อน 50% ทันที ในตอนที่ตกลงกัน และนั่นคือกติกาของโลวินา

ถึงตอนนี้เอไอก็ถามต่อว่า
“อ้าว.. แล้วอย่างนี้เราจะรู้ได้ยังไงว่าพรุ่งนี้มันจะตกหรือไม่ตก งี้ไม่เท่ากับเสียเงินค่ามัดจำให้พี่ฟรีๆ เหรอ?”
ผมคิดว่าเธอคงกลั้นใจไม่ลงท้ายด้วยคำว่า “วะ” ลงไปด้วยเรียบร้อยแล้ว
และก็ต้องยอมรับว่าผมเองก็อยากถามแบบนั้นออกไป แต่ชั่งใจแล้วว่าคำตอบที่ได้นั้นคงไม่พ้น...
“It’s nature… แล้วแต่ธรรมชาติว่ะไอ้น้อง”

คุณพี่นายหน้าแกยิ้มกริ่ม
ผมเหลียวไปมองเอไอ เห็นเธอเงยหน้ามองฝนฟ้าอากาศอย่างช้าๆ ยิ้มแบบแอบๆ และแลบลิ้นเล็กๆ
แล้วผมก็อดไม่ได้ที่จะลั่นหัวเราะออกมาในขณะที่ฝนยังคงตกอยู่

เปาะแปะ.. เปาะแปะ.. เปาะแปะ..

6/07/2009

Bali Showcase


Ladies and gentlemen
1306ix presents...

"BUPPHA BALI" : PHOTOGRAPHY SHOWCASE
Through June, 2009

Coming Soon
Here Only!

(ของมันแน่อยู่แล้ว จะมีที่ไหนได้อีกล่ะ!)

เดือนนี้ทั้งเดือนจะมีรูปถ่ายจากบาหลี (ที่ดองไว้) มาแปะให้ได้ดูกันแล้ว
ตั้งชื่อไว้อย่างไฉไลว่า "บุปผาบาหลี"
กรุณาติดตามอย่างไม่ต้องใกล้ชิดนัก.. ก็ได้นะ
เพราะถ้าใกล้ไป มันอาจจะทำให้มองเห็นไม่ชัด.. ก็ได้ด้วย
แต่อย่าถึงกับหมางเมินกันไปเลยนะเน่อ

ด้วยความปรารถนาดี
ในทุกวี่วัน

.........

ป.ล. live ของ จุ๋ย จุ๋ยส์ สนุกมาก^^