2/16/2009

บัญชา มะระเฮ

คราวนี้มีเรื่องไร้สาระมาเหล้าสู่กันฟัง

เย็นย่ำวันนี้ผมมีเรียนทำอาหารกับบัญชา มะระเฮ— สหายหนุ่มจากตาคลี เมืองมังกรนครสวรรค์ ผมแวะเวียนมาหาบัญชาที่บ้านริมทะเลแห่งนี้ด้วยความคิดถึง

บัญชายังอยู่บางแสน แม้จะเรียนจบมาหลายปีแล้ว ด้วยเหตุผลเดียวคือ ‘ชอบ’
(ส่วนตัวแล้ว ผมว่าเหตุผลแค่นี้ก็คงเพียงพอแล้วกระมัง กับการที่คนเราจะตัดสินใจอยู่ที่ไหนได้หลายๆ ปี และไม่ใช่แค่เรื่องสถานที่ เช่นกัน—ไม่ว่าสิ่งของ หรือสิ่งมีชีวิต ถ้า ‘ชอบ’ มันก็คือคำตอบแล้ว)
ส่วน case study ของเราวันนี้คือ “ปลาย่างเกลือ เอือ เอือ เอือ”

สิ่งที่ต้องเตรียม :-
1) เหล้าชุดเล็กหนึ่งชุด
2) ปลานิลตัวอ้วน โดยซื้อมาจากตลาดสดแถวนั้น
3) เตาอั้งโล่, ถ่าน, ไม้เกี๊ยะ (ไว้สำหรับจุดไฟ), ตะแกรงปิ้งย่าง, ใบตอง (ตัดเอาจากต้นกล้วยแถวนั้น)
4) หัวหอม, ผักชี, พริกป่น, น้ำปลา อันนี้ไว้ทำน้ำจิ้ม
5) กระเทียมกับเกลือ อันนี้เอาไว้ยัดใส่เข้าไปในตัวปลา

วิธีทำ :-
1) ก่อไฟ
2) เอาเกลือหนึ่งกำมือกับกระเทียมยัดเข้าไปในตัวปลาตรงช่วงท้อง จากนั้นห่อปลาด้วยใบตองที่ตัดมา เพราะจะช่วยให้หนังปลาไม่ไหม้ แล้วกลัดด้วยเข็มกลัดที่พอหาได้เอาจากแถวนั้น
3) ย่าง (ให้มันทะมัดทะแมงด้วย)
4) นั่งดื่มไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ รอสุก แล้วก็ทำน้ำจิ้มไปพลาง จิบเหล้าไปพลาง แล้วอย่าลืมพลิกปลาด้วยล่ะ
5) 555-5555 (หัวเราะแบบไทๆ)

ทีนี้สิ่งที่จะได้ในตอนที่พระอาทิตย์ตกดินแล้วก็คือ
ปลาย่างเกลือหอมฉุยร้อนๆ หนึ่งตัว
และเหล้าชุดเล็กเพิ่มอีกชุดไว้เพื่อกินแกล้มกับปลา

ครับ— อย่างที่เกริ่นไว้ตั้งแต่ต้น
หาสาระใดๆ จากเรื่องที่เหล้าให้ฟังนี้ไม่ได้เอาเสียเลยจริงๆ

8 comments:

Anonymous said...

เตรียมแต่เหล้าชุดเล็กได้มั้ย

อย่างอื่นฝากพี่ซื้อแล้วก็ทำให้ด้วยละกัน

Anonymous said...

อ่านชื่อเรื่องตอนแรก...
นึกว่าพี่บัญชา จะมาสอนทำต้มจืด "มะระ" แบบฮาๆ

Anonymous said...

ในหัวก็มีแต่เรื่องเหล้าอ่ะนะ

Anonymous said...

โห

หลงอ่านตั้งนาน

นึกว่าจะหักมุขตอนจบ

ม่ะมีเลย

ปล.ม่ะมีสาระจิ๊งจิง
เหอๆๆ

Anonymous said...

เรื่องมีสาระเหล้า ๆ จิง ๆ

Anonymous said...

นึกว่าเขียนถึงคนชื่อ บัญชา ที่มีเชื้อสายแขก

1306ix said...

บางเวลาที่เราได้กลับไปพบเจอกับเพื่อนเก่าเพื่อนแก่นี่มันมีความสุขดีนะ

เรื่องราวตอนเก่าก่อนมันก็มักจะค่อยๆ ย้อนกลับมาย้ำเตือนว่าเรานั้นมันเปลี่ยนไปแค่ไหน

ก่อนเคยเที่ยวเล่นซุกซนแค่ไหน
และดูตัวเองเอาว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างแล้ว

การงานเป็นสิ่งจำเป็นนั่นไม่ขอเถียง
แต่กับริมทะเลบางวัน
ในยามที่แดดร่มลมตกแบบนี้...
พอจะมีเวลาให้กับความไร้สาระกันบ้างไหม^^

ปล. ผมเขียนบทนี้เพื่อรำลึกถึงเพื่อนที่สอนการใช้ชีวิตโดยการลงมือทำเป็นตัวอย่างให้ผมดูอยู่เสมอ-
บัญชา มะระเฮ

Anonymous said...

You work in a job you hate,

to buy stuff that you don't need

to impress people that you don't

like

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีสาระทีสุด
เท่าที่ผมคบหาดูใจกับพี่มา

จริงอ่ะ