ตรงไปตรัง

ถ้าใครไม่เคยไปตรังแล้วมาเลียบเคียงไถ่ถามอยากให้ผมแนะนำในฐานะคนเคยไปแล้ว ผมก็คงต้องกราบเรียนทั้งท่านที่เคารพและทุกท่านที่เราคบว่ารบกวนให้หาซื้อแพคเกจทัวร์ให้เรียบร้อย (ซะ!) ก่อนออกเดินทาง
ซึ่งนั่นแลจะเป็นวิธีการที่ถูกต้องตามครรลอง และพึงกระทำยิ่ง

สะดวก—สบาย—และง่ายต่อการท่องเที่ยว

ไม่ว่าจะแบบ 3 วัน 2 คืน, 4 วัน 3 คืน
อยากจะตื่นบนเกาะ หลับบนฝั่ง หรือนั่งสปีดโบ๊ต
ไม่ต้องสวยต้องหล่อ คุณก็เลือกได้ตามต้องการ

แต่มันก็จะมีข้อแม้อยู่นิดหน่อยตรงที่คุณต้องท่องเที่ยวในแบบไทยๆ
คือไปกันเป็นครอบครัวใหญ่ เป็นกลุ่มเป็นก้อน เป็นหมู่เป็นคณะ ปล่อยให้ทางโน้น (บริษัททัวร์) จัดการให้ทุกสรรพสิ่งอย่าง

คุณเพียงแต่เตรียม ‘ตัว’ กับ ‘ตังค์’ ไป ส่วนทางโน้นเขาว่าไง ให้ว่าตาม ไม่จำเป็นต้องมีคำถาม เพราะมันรังแต่จะลุกลามไปสร้างบรรยากาศมาคุกับลูกทัวร์ท่านอื่นเสียเปล่าๆ เปลี้ยๆ

แต่บังเอิญผมมันดื้อ
ดื้อแบบที่เขาว่าไงไม่ว่าตาม เขามีแบบนี้จะเอาแบบนั้น พอเขามีแบบนั้นให้ ดันจะเอาอีกแบบ และในบางเวลาเขาก็มีให้เลือกมากมายหลากหลายแบบ แต่เป็นผมเองที่กลับไม่อยากได้อยากเอากับเขาสักแบบเสียอย่างงั้น

ก็เพราะเป็นซะอย่างนี้ ผมก็เลยต้องออกแบบการท่องเที่ยวเอง
แล้วไง.. ก็ลำบากลำบนสมใจไป

ที่แนะนำให้ซื้อทัวร์นั้นก็เพราะว่าถ้าคุณไปเที่ยวเองแบบเดียวกันกับผม คุณจะพบว่าการเดินทางไปแต่ละสถานที่ท่องเที่ยวในตรังนั้นค่อนข้างจะยากลำบากหากว่าคุณไม่มียานพาหนะส่วนตัว

นอกจากจะมีความหมายถึงผู้นำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลของปวงชนชาวจีนแล้ว
‘เหมา’ ยังเป็นคำตอบสุดท้ายจากกูรูกูรู้ผู้สันทัดกรณี หากคุณจะหารถหรือเรือไปไหนต่อไหนที่ตรัง จึงจะทำให้ค่าใช้จ่ายของคุณค่อยๆ เพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว
และที่ตรังนั้นก็ไม่ได้มีระบบ ‘เหมา’ จ่าย (ให้เรา) แต่อย่างใด จี๊ในกระเป๋าเรานั่นแหละ ที่จะลดฮวบลดฮาบจนทำให้ต้องเผลอสบถคำหยาบออกมาอย่างลืมตัว เวลาที่งบประมาณบานปลาย

ฉะนั้น สำหรับคนเบี้ยน้อยหอยน้อย การซื้อทัวร์จึงเป็นทางออกที่ไม่แย่นัก

แต่อย่างที่บอกไปว่าดื้อ
การไปตรังของผมจึงปฏิเสธความสะดวกสบายจากแพคเกจทัวร์ต่างๆ
แล้วออกแบบการท่องเที่ยวเฟี้ยวๆ ในแบบฉบับของตัวเอง
จะออกหัวออกก้อย อย่างน้อยเราก็เป็นคนปั่นเหรียญ

สำหรับผม การเดินทางมันสนุกตรงนี้