@อโศก

ในวันทำการจันทร์ถึงศุกร์ฉันจะลงรถไฟลอยฟ้าที่แยกอโศกแล้วออกเดินไปยังสำนักงานที่ตั้งอยู่บนถนนสุขุมวิท 21 เส้นนี้

ถ้าเดินในอัตราปกติอย่างสม่ำเสมอก็จะใช้เวลาราวสิบนาที โดยจะผ่านตลาดสด วินมอเตอร์ไซค์ ร้านแก็ส ป้ายรถเมล์ ทางออกรถไฟใต้ดิน สยามสมาคม และอีกหลายร้านรวงริมทางเท้า 

ตามเส้นทางที่ว่ามานั้น ช่วงหนึ่งจะต้องเดินผ่านฝูงนกพิราบที่เกาะกลุ่มกันอยู่หลายสิบตัวบนเส้นสายไฟเหนือหัว ซึ่งมีความเสี่ยงที่จะโดนขี้ของมันหล่นแหมะใส่หัวอย่างมาก ฉันละเสียวกับความเสี่ยงนี้ในทุกเช้าจริงๆ กลัวว่าจะลอดไม่รอด 
หลายคนเลือกที่จะมุดลงไปเดินในทางเชื่อมของรถไฟใต้ดินตั้งแต่ลงรถไฟฟ้าแล้วมาโผล่อีกทีที่สยามสมาคมเลย แต่ฉันไม่ชอบ ไม่ชอบที่จะต้องเปิดกระเป๋าตรงจุดตรวจทุกครั้งให้พนักงานรักษาความปลอดภัยสาดไฟฉายส่องมาทั้งๆ ที่โฟกัสสายตายังอยู่กับคู่สนทนาอีกคนเพื่อขอไปที ฉะนั้นวิธีทางที่ฉันทำได้คือเดินเบี่ยงเลี่ยงหลบไปให้พ้นแนวกระสุนของบรรดาเจ้านกพิราบทั้งหลายเหล่านั้น แต่พอผ่านพ้นช่วงรัศมีขี้ปนาวุธนี้ไป ฉันก็จะได้เดินด้วยความรื่นรมย์อีกครา 

จนเมื่อมีการชุมนุม..

จนเมื่อมีการชุมนุมเกิดขึ้นที่แยกแห่งนี้..

จนเมื่อมีการชุมนุมเกิดขึ้นที่แยกแห่งนี้ ถนนหนทางถูกปิดกั้นเพื่อใช้เป็นพื้นที่ชุมนุมเรียกร้องความชอบธรรม เวทีขนาดย่อมๆ ถูกจัดตั้ง จอเรืองแสงแอลอีดี เครื่องขยายเสียง รายรอบด้วยเหล่ารถเข็นและแผงขายของจำนวนมหาศาลบนฟุตบาท ทุกวันช่วงแดดร่มลมตกจะมีการขึ้นปราศรัยของบรรดาแกนนำมากหน้าหลายตาพร้อมๆ กับการมาถึงและเข้าร่วมของมวลมหาประชาชนในย่านนี้ รถราถ้าจะวิ่งเข้ามาแถวนี้จะต้องวนอ้อมไปเข้าในอีกทางหนึ่ง ช่วงนี้ฉันจึงสามารถเดินผ่ากลางถนนไปยังสำนักงานได้เลยถ้าต้องการ หลังจากลงรถไฟฟ้า

อากาศยามเช้าเย็นสบาย
ฉันหันซ้ายกะจะทักทายสหายเก่าเบื้องบน
และเป็นในช่วงนี้เอง ที่เหล่านกพิราบได้หายไป