7/12/2009

capeDium

ครั้งนี้คงต้องยอมและน้อมรับครับ
ถ้าจะคิดว่าผมเวิ่นเว้อ, ทำเป็น’เว่อร์ หรือพูดจาเพ้อเจ้อ

สารภาพก่อนเลยว่าทดเรื่องนี้เก็บไว้นานแล้ว
และหลีกเลี่ยงเหลือเกิน ที่จะเอามาลง
เพราะหลังๆ มานี่ผมมักโดยเพื่อนๆ ค่อนขอดอยู่เสมอๆ ว่าชักจะทำตัวเหลวไหลเลอะเทอะเปรอะปะไปเรื่อย
(แต่ยังพอมีโชคอยู่บ้างที่ยังไม่ถึงกับไปทำตัวเกะกะใครเขา)
ใจจึงหวั่นๆ ว่าจะ ‘โดน’ เข้าอีกดอก
ในข้อหาชอบคุยโวโอ้อวดสรรพคุณเกินจริง

ถูกแล้ว- เพื่อนกันต้องติติง ตักเตือน และตบบ่ากันและกัน
พอลองคิดดูแล้วก็จริงดังคำที่เพื่อนว่า
ยิ่งอ่านทวนบันทึกชิ้นนี้นี่ก็ยิ่งจนแต้มเข้าไปใหญ่

แต่…

เสียดายครับ
เพราะตอนแรกที่ร่างเรื่องนี้ตัวผมอยู่ในอารมณ์ที่คึกคักเวลาลงเล่น และฉึกฉักเวลาละเลงมาก เนื่องจากร่ายร่างแรกบนรถไฟ
จึงดื้อดึงดันกัดฟันกรอดและคิดว่าโดนเป็นโดน (วะ)
ก็ผมอยู่ในอารมณ์ที่จะเล่านี่นา

หรือเพราะบางครั้งเราต่างก็ตั้งใจจะละเลยสิ่งที่ตระหนักรู้อยู่แล้ว
ทั้งๆ ที่รู้ แต่ก็มิวายเผลอไผล ปล่อยตัวปล่อยใจ
ซึ่งไอ้เรื่องแบบนี้ผมเองก็ยังแก้ไม่ตกสักที

………

วันนั้นเป็นวันเสาร์ที่แสนจะธรรมด๊า ธรรมดาวันหนึ่ง
แต่ถ้าใช้ความรู้ทางคณิตศาสตร์ขั้นสูง ให้สมกับที่จบระดับมัธยมปลายสายวิทย์- คณิต ผสมเข้ากับภูมิปัญญาชาวบ้านลองดีตีเป็น ‘ตัวเลข’ อย่างที่พี่ป้าน้าอาเขาตีเป็น ‘หวย’ กันบ้างก็จะได้ (เลขที่) ออกมาดังนี้

ค่าเริ่มต้นคือ : วันเสาร์ที่ 13 เดือนมิถุนายน พุทธศักราช 2552
จากวันที่ 13 เดือน มิถุนายน พุทธศักราช 2552
ก็จะเป็น --> วันที่ 13 เดือน 06 คริสตศักราช 2009
ก็จะเป็น --> 13.06.2009
ก็จะเป็น --> 130609
ศูนย์ไม่มีค่า เราตัดทิ้งไป แต่แอบกั๊กเก็บเป็นกิ๊กไว้หนึ่ง ก็จะเป็น --> 13069
แปลงค่า 9 ให้เป็นเลขโรมันบนนาฬิกา ก็จะเป็น --> ix
ผลลัพธ์ก็จะเป็น : 1306ix

BINGO!!

เท่านี้วันเสาร์ที่ดูแสนจะธรรมด๊า ธรรมดาวันหนึ่งวันนั้น ก็กลายเป็นวันพิเศษ (สำหรับผม) ขึ้นมาในบัดดล
และมันมีค่าพอที่จะฉกฉวยวันเวลาที่ตีออกมาได้เก็บกอดไว้กับอกจริงๆ

จึงก่อเกิดอาการ ‘คัน’ คะเยอยิบๆ อยู่นิ่งๆ ไม่ได้
เห็นควรจะต้อง ‘เกา’ ด้วยการออกไปข้างนอก
โดยวิธีการนั่งรถไฟฟรีไปชิม MOCCA ที่หัวหิน แล้วจับรถไฟเที่ยวกลับตอนดึกๆ กลับ น่าจะพอบรรเทาไอ้อาการที่ว่าได้บ้าง ไม่มากก็น้อย

และแล้วทุกอย่างของวันนั้นก็ดำเนินไปอย่างช้าๆ
ขออนุญาตไม่เล่าลงรายละเอียดแล้วกัน
เพราะมันเยอะมากกกกกกกกก และนิดหน่อยเหนื่อย
แต่จะแอบกระซิบบอกอะไรให้อย่างหนึ่งว่า

ถ้าผมไม่ทะลึ่งตึงตังสร้างสถานการณ์บ้าบอตีวันเวลาเป็นเลข และตัดสินใจกระโดดขึ้นรถไฟเที่ยวนั้นไป ผมเองก็คงไม่มีวันเวลาที่ได้นั่งหย่อนก้นลงบนพื้นทรายนวลนุ่มท่ามกลางคนหนุ่มสาวหลายร้อย และค่อยๆ ดื่มด่ำรสชาติของ MOCCA สดๆ ที่มีลุลากับลูกหว้า ดูบาดู เป็นส่วนผสม ท่ามกลางบรรยากาศสบายๆ มีลมทะเลพัดโชยยามค่ำคืนโดยที่มีเสียงคลื่นคอรัสเบาๆ เคล้า

เชื่อมั้ย! มันเป็นอีกหนึ่งความหวานของวันวานที่เราสามารถสร้างขึ้นมาได้ด้วยตัวเราเอง

(นี่ถ้าเป็นหวยนะเธอ ชั้นว่างวดนั้นชั้นถูกรางวัลใหญ่เลยแหละ)

7 comments:

babyshampoo said...

มิน่าเล่า
วันนั้นคุณพี่ช่างมีความสุข

p@rkie said...

เพราะหลังๆ มานี่ผมมักโดยเพื่อนๆ ค่อนขอดอยู่เสมอๆ ว่าชักจะทำตัวเหลวไหลเลอะเทอะเปรอะปะไปเรื่อย

ใจจึงหวั่นๆ ว่าจะ ‘โดน’ เข้าอีกดอก
ในข้อหาชอบคุยโวโอ้อวดสรรพคุณเกินจริง

ถูกแล้ว- เพื่อนกันต้องติติง ตักเตือน และตบบ่ากันและกัน
พอลองคิดดูแล้วก็จริงดังคำที่เพื่อนว่า
ยิ่งอ่านทวนบันทึกชิ้นนี้นี่ก็ยิ่งจนแต้มเข้าไปใหญ่

--------------------------------

ถ้าบทความข้างบนเป็นความรู้สึกจริงๆ จะรู้สึกดีมากเลย การรับฟังเป็นสิ่งที่ดี และการคอมเม้นบนพื้นที่เล็กๆของเพื่อนๆ นั้นหวังว่าจะช่วยสะท้อนมุมอื่นให้ได้ลองขบคิดดู อาจจะบวกบ้างลบบ้าง แต่นี่คือภาษาความเป็นจริงจากเพื่อน มิใช่แฟนคลับธรรมดา

นี่คือสาเหตุหนึ่งที่ไม่ได้คอมเม้นท์นานแล้ว

ถึงแม้มันอาจจะเกี่ยวกับบทความบ้าง ไม่เกี่ยวบ้าง

ถ้าพร้อมรับฟัง ผมจะเต็มที่เลยนะพี่หลังจากนี้

ผมอาจจะไม่ได้เป็น Artist เหมือนหลายๆคน คนบางคนอยากเป็น คนบางคนทำตัวเหมือนเป็น บางคนคงเป็นจิงๆตั้งแต่เกิด บางคนก็ทำสำเร็จด้วยเส้นทางของ Artist ผมเองก็เคยอยากเป็นแต่รู้ว่าเส้นทางไม่ใช่ เลยได้แต่นั่งดู Artist ก็มีความสุขแล้ว

(ดูมีความสุขแอบแฝงนะพี่อะ แชร์บ้างซิเอาแบบภาษาพูดนะ อ่านมาเยอะ อยากฟังเพื่อนเล่า พูด บรรยาย จากใจบ้าง รึผมคุยน้อยลง เจอน้อยลง)


ปล.เคยมีคนบอกผมว่า ผมใช้ภาษาในการโพสกระทู้ไม่ดี ไม่รู้ยังไงนะ ถ้าวันนี้ยังไม่ดี ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

Insomniac said...

จริงๆ ครับเพื่อนปาร์ค...ไม่ใช่จิงๆ

p@rkie said...

โทษทีฮะ เล่น Msn ไปด้วยครับ

1306ix said...

ในการนำเสนอนั้นคงต้องกรองให้เป็นภาษาเขียนเล็กน้อยครับ เพราะถ้าจะเขียนให้คนอื่นอ่านก็ต้องพยายามเขียนให้ถูกต้องตามกติกาของภาษา (บ้าง) น่ะครับ

แต่กับความรู้สึกนั้น "จริง" อย่างไม่ต้องสงสัย

ถ้าอยากฟังแบบภาษาพูดก็เจอผมบ้าน้ำลายได้ที่บ้านเนิบทุกสุดสัปดาห์ได้เลยครับ

ไปโม้จนทางเจ้าของบ้านเขาเมื่อยมาแล้ว

^^

ชัดเจนดอทมัลติพายดอทคอม said...

ความรู้สึก มันรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกนะผมว่า อาจจะมีตัวหนังสือหรือคำพูดเป็นสื่อกลาง สุดท้ายถ้ามัน "จริง" คงรู้สึกกันได้โดยที่ปาร์ค ไม่ต้องตั้งข้อสงสัย กับสิ่งที่พี่เขียนมา และให้เม็นต์พี่มาหนึ่งดอก ยังไงถ้ามัน "จริง" อย่างพี่ว่า ก็ทำให้ปาร์ครู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะพี่ ผมเอาใจช่วย เออ ยังไงช่วยเผื่อแผ่ มาถึงผมด้วยนะพี่





ปล.ผมมีเรื่องนึงจะบอกพี่ ผมเก็บเป็นความลับมานานไม่เคยมีใครรู้เรื่องนี้มาก่อน พี่รู้แล้วอย่าบอกใครนะ

"ผมเป็น Artist"

1306ix said...

-_-'