เรื่องเหล้าจากเมืองเหนือ

คำเตือน : “การดื่มสุราทำให้สุราลดลง”

ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมาผมพบว่าการกินดื่มกับทีมงาน River No. 6 อีกครั้งที่เชียงใหม่ในช่วงสงกรานต์ที่ผมติดสอยห้อยตามทีมงานไปหา The front of 13 นั้นมันช่างเพลิดเพลินเจริญดริ้งก์เสียจริงๆ มันทำให้ภาพการล้อมวงนั่งลงกินดื่มกับสหายเก่าในช่วงวัยคะนองกลับมาอีกครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่ในช่วงหลังจำนวนสมาชิกในการกินดื่มเริ่มลดน้อยลงอย่างไม่มีปี่และไม่มีขลุ่ย คงเพราะการงาน และความคล่องตัวในการเดินทาง ซึ่งสหายทั้งหลายนั้นต่างก็มีความต่างของระยะทางในการพบเจอกันไปตามสภาพกาล

“อะไรๆ แ_ งก็ไม่เหมือนเดิม” The front of 13 พูดกับผมตรงเชิงบันไดทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพซึ่งเราทั้งสองขอตัวนั่งรออยู่ทางด้านล่าง ขณะที่ทีมงาน River No. 6 ที่เหลือขึ้นไปนมัสการองค์พระธาตุฯ ด้านบน
“หลังๆ กินเหล้ากับพวกมึงไม่สนุก มันดูชีวิตไปหน่อย” The front of 13 อธิบายต่อเมื่อผมถามว่ามันไม่เหมือนเดิมยังไง

มันดูชีวิตไปหน่อย – ผมนึกทวนคำที่เพื่อนบอก

อันที่จริงผมเข้าใจและเห็นตามที่มันบอก แต่ก็อย่างที่ว่า อะไรๆ ก็ไม่เหมือนเดิม สหายหลายคนต่างเดินไปตามเส้นทางของตัวเอง เจอเพื่อนใหม่ เจอสังคมใหม่ ชีวิตเปลี่ยน บางคนจริงจังกับชีวิตมากขึ้นตามขวบปีที่เพิ่ม บางคนเหลวไหลเหลาะแหละไม่เหลือเค้าโครงเดิมที่เคยรู้จัก เป็นเรื่องง่ายๆ หลายสิ่งหลายอย่างต้องดำเนินต่อไป จะมัวมาหวนคำนึงถึงคืนวันเก่าๆ คงไม่มีประโยชน์ แต่ก็อีกนั่นแหละ วันคืนเก่าๆ มักหอมหวานเสมอ ต่างจากรสชาติชีวิตที่มักขม (ขื่นและต้องฝืนทน) บางครั้งบางคราวคนเราก็ต้องหาอะไรที่มันไม่มีประโยชน์ใส่ตัวบ้าง

สุราหรือเหล้ารวมถึงเบียร์ก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกเหล่านั้น

แม้ว่าไม่ได้มีโอกาสได้ร่วมดื่มกับ The front of 13 และทีมงาน River No. 6 บ่อยครั้งนัก เนื่องจากข้อแม้หลากหลายของตัวเอง แต่ในทุกครั้งที่มีโอกาส ผมมักไม่ผิดหวังกับการดื่มของทีมงาน River No. 6 เสมอ
“แ_กเหล้าต้องแ_กให้เมา แ_กไม่เมาแ_กทำไม”
ประโยคค่อนข้างคลาสสิกในวงถูกหยิบขึ้นมาพูดโดย The front of 13 ในทุกครั้งที่บรรยากาศในวงเริ่มสั่นคลอนหลังการจากไปของเหล้า (หลาย) ขวดที่ตั้งอยู่กลางวง และก็จะเป็นความโชคร้ายที่จะกลายเป็นดีของใครบางคนในวงที่จะต้องออกไปกระจายรายได้อันน้อยนิดแก่ร้านค้ายามค่ำคืน เพื่อฟื้นเสียงหัวเราะในวงให้กลับมาอีกครั้ง

ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมาผมพบว่าการกินดื่มกับทีมงาน River No. 6 นั้นมันช่างเพลิดเพลินเจริญดริ้งก์เสียจริงๆ

ผมหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบรสชาติของมันอีกครั้งหลังจากหลายครั้งก่อนหน้านั้น

แปลกแต่จริง... มันหวาน