นักจัดการห้องว่าง

เพื่อนสาวปรึกษาปัญหาความสัมพันธ์ของเธอกับแฟนหนุ่มให้ผมฟัง คล้ายว่าผมเป็นศิราณี
"อยากให้เค้าเข้าใจเรามากกว่านี้" เธอรำพึงให้ผมฟัง
ผมคิดตามเธอ และเข้าใจไปเองว่าปัญหาเรื่องนี้ส่วนใหญ่ก็น่าจะเกิดจากความไม่เข้าใจในกันและกัน
ความสัมพันธ์ของคนสองคนนั้นมันมีรายละเอียดเยอะ ยิ่งอยู่ด้วยกันด้วยแล้ว อะไรๆ ก็ยิ่งเปราะบาง

เมื่อช่วงต้นพฤศจิกาฯ ปีที่แล้ว (2549) ได้มีโอกาสร่วมงานกับนักจัดการห้องว่างมือฉมังอย่างคุณบอล นับว่าเป็นประสบการณ์อันล้ำค่ายิ่ง (ซึ่งเอาเข้าจริงๆ แล้วก็ไม่ค่อยได้มีส่วนร่วมในงานเท่าไหร่นักก็ตาม)

มันเริ่มจากที่คุณ'วิทย์ ติดต่อมาว่าอยากให้ช่วยประสานงานให้หน่อย ซึ่งเค้ากับคุณบอลร่วมกันรับงานออกแบบตกแต่งภายในห้องให้ชายหนุ่มเลือดซามูไร ผู้หลงรักเมืองไทยเข้าอย่างจัง (หลังจากหลงรักสาวไทยไปแล้ว) นามว่าโยชิโอะซัง ผู้ต้องการอยู่เมืองไทยอย่างถาวรวิรัตจันทร์ แล้วไม่แน่ว่าเค้าต้องไปทำงานที่กระบี่ในช่วงที่งานกำลังดำเนินการอยู่รึเปล่า ซึ่งน่าจะเป็นช่วงเวลาสามเดือนตั้งแต่ธันวาฯ ถึงกุมภาฯ
จึงเอาชัวร์ไว้ก่อนว่าหาคนมาประสานงานไว้ก่อนก็ดี เพราะหากว่าคุณ'วิทย์ต้องไปกระบี่จริงๆ การสื่อสารระหว่างนักจัดการห้องว่างกับชายหนุ่มเลือดซามูไรอาจ (ไม่) เกิดขึ้นได้

พฤศจิกาฯ ธันวาฯ มกราฯ กุมภาฯ งานดำเนินไปเรื่อยๆ โดยที่ปรากฏว่าคุณ'วิทย์ไม่ต้องไปกระบี่แล้ว ผมจึงยิ่งมีหน้าที่ในงานน้อยลงไปอีก จากที่มีน้อยอยู่แล้ว ผมจึงมีหน้าที่แค่จัดการกับพวกเอกสารนิดๆ หน่อยๆ กับไปตรวจงานในบางครั้ง
ในตอนแรกตารางงานกำหนดแล้วเสร็จไม่เกินสิ้นเดือนกุมภาฯ แต่ก็ติดปัญหาอยู่นิดหน่อย กว่าจะแล้วเสร็จก็ล่วงเลยมาถึงช่วงต้นพฤษภาฯ แต่โยชิโอะซังก็ไม่ได้ว่าอะไรมากนักกับความที่ช้ากว่ากำหนด ดูเหมือนออกจะพอใจไม่น้อยหลังจากที่พำนักพักพิงในสยามประเทศแล้วเสร็จ
เป็นอันว่าเรียบร้อยโรงเรียนของหนูทำได้ไป

นักจัดการห้องว่าง (อีกคน) บอกผมว่าการจัดการกับห้องว่างเปล่าๆ ห้องนั้นดูเหมือนไม่ยุ่งยากมากนักในเรื่องของงานแบบ แต่งานที่ต้องจัดการกับคนนี่ ถ้าเข้าใจกันได้ก็ดี แต่ถ้าตรงกันข้ามปัญหาก็เกิด ความล่าช้าก็จะตามมา

ความเข้าใจจึงสำคัญอย่างที่สุดในการจัดการกับผู้คน ห้องว่าง
รวมถึงความรัก...